 |
| IJburglaan, Amsterdam, 28 februari 2014 |
Ziehier de Trotter. Een nieuw superbord, waarmee vijftien gemeenten ons op 19 maart goed
geïnformeerd naar de stembus willen lokken. Daaronder ook Amsterdam, dat er maar liefst 112 plaatste.
Volgens leverancier Imagebuilding is deze 'definitieve doorbraak in electorale communicatie' zowel
duaal als duurzaam. Duaal blijkt dan te betekenen dat je er aan twee kanten wat
op kan plakken en duurzaam blijkt - bij dit plastic bord - te staan
voor ‘nog een keer te gebruiken’. Tja, van imagebuilding hebben ze daar wel
kaas gegeten.
De gemeente Amsterdam gebruikt het bord “omdat het er wat georganiseerder uitziet” en “iedereen evenveel ruimte heeft”, zo zegt woordvoerder Jutta Ravelli in Trouw. Het is dus vooral efficiënt, gemakkelijk en eerlijk en past prima in het populaire concept van De Aangeharkte Stad. Maar doet het ook wat het doen moet? Communiceert het wat het moet communiceren? Is het bord niet alleen Duaal en Duurzaam, maar ook nog Doeltreffend?
De gemeente Amsterdam gebruikt het bord “omdat het er wat georganiseerder uitziet” en “iedereen evenveel ruimte heeft”, zo zegt woordvoerder Jutta Ravelli in Trouw. Het is dus vooral efficiënt, gemakkelijk en eerlijk en past prima in het populaire concept van De Aangeharkte Stad. Maar doet het ook wat het doen moet? Communiceert het wat het moet communiceren? Is het bord niet alleen Duaal en Duurzaam, maar ook nog Doeltreffend?
Daarop is het antwoord helaas: nee! Met 27 mini-posters op zo’n klein
oppervlak is een veelkleurige vlek het enige wat je ziet als je er langsrijdt. Welke partijen zijn er? Nauwelijks te zien! Wat ze te vertellen hebben? Geen idee! Zelfs als je pal voor het bord staat kan
je de kleinere teksten op veel posters niet lezen. Imagebuilding moet er de volgende keer dus maar een tweezijdig en herhaald te gebruiken plastic keukentrapje bijzetten.
Hoewel…een volgende keer? Het bord straalt vooral uit dat gemeenten er meester in zijn om effectiviteit op te offeren aan efficiency, transparantie en gelijkheid. En dat, terwijl iedereen
de mond vol heeft over het terugbrengen van passie in de politiek, er kennelijk geen benul is wat dat vergt. De Trotter heeft de uitstraling van een Kliko-bak. Het is hier niet de democratie, maar de technocratie die ruim baan krijgt.
Als dit bord mij dus al aanspoort om op 19 maart naar de stembus te gaan is dat om te stemmen op die partij die me belooft de
Trotter stante pede te verbieden. Welke partij dat is kon ik op het bord helaas niet lezen....
De gebruikte citaten komen uit het artikel van Maaike van Houten in de rubriek Stemlokaal in Trouw, van 27 februari 2014.
