IJburg, Amsterdam, februari 2014 |
Niet door de heg lopen, lijkt dit bord te zeggen. En al zeker niet tot heuphoogte. Een nieuw bord wellicht van Natuurmonumenten? Of een klassiek gevalletje van shoot and forget bij het bordenplaatsen? Het zal het laatste wel zijn. Toen het bord werd neergezet stak het nog met kop en schouders boven de hegstekken uit. Maar nog één groeizame zomer en het is helemaal uit het zicht verdwenen.
Lastig ook, dat gegroei in zo'n nieuwbouwwijk. 't Is net als met de wipkip. Eerst mateloos populair vanwege de hordes kleuters, maar een paar jaar later verworden tot half verschroeide hangplek. Omdat de kleuters pubers zijn geworden, maar dat in het beheer niet was voorzien. Bij borden gaat het dus niet anders.