Zavel/Sablon te Brussel (België)
Dit 'bord' zag ik op straat in Brussel. Het is niet toegestaan deze straat in te rijden en mensen die dat toch doen riskeren een boete. Een ANPR-camera scant namelijk alle kentekens. Voertuigen die geen ontheffing hebben krijgen een bon.
Automobilisten bijsturen
Ik weet vanuit mijn werk voor politie en gemeenten hoe moeilijk het kan zijn om automobilisten te weren uit straten waar ze wel willen, maar niet mogen rijden. Je hebt als overheid natuurlijk de optie om een straat helemaal af te sluiten. Dan zet je er een muur of een boom neer. Maar dan kan er niemand meer doorheen. En er zijn straten waar je stadsbussen, politie, brandweer en ambulance wel door wilt laten rijden. Dus moet je iets anders verzinnen. Maar wat?
Horrorpollers
Je kan kiezen voor een paal die in de grond kan verdwijnen voor bepaalde voertuigen, zoals bussen of ambulances: een poller. Het blijkt echter dat er best veel mensen zijn die deze palen niet zien en er keihard tegenaan rijden. Ook zijn er mensen die strak achter een bus aanrijden in de ijdele hoop dat de paal nog wel even in de grond zal blijven zitten. De palen worden daarom ook wel 'horrorpollers' genoemd. Er is een straat in Nederland waar de paal bijna elke week uit de straat werd gereden: 54 aanrijdingen in anderhalf jaar tijd. De kosten voor de gemeente bedroegen 1,1 miljoen euro. "Dát is veel geld", hoor ik u denken. Klopt. Dat komt door de kosten van de reparatie na elke aanrijding. Maar de grootste kostenpost waren de verkeersregelaars die bij de poller moesten worden neergezet om mensen te waarschuwen voor de paal. En toen een van de verkeersregelaars werd mishandeld werd er een beveiliger ingehuurd om de verkeersregelaar te beschermen. Kortom: dat werkt niet overal. "Kan dat niet anders?", vroeg de gemeente zich af.
Jazeker: je kan ook kiezen voor handhaving met behulp van een kentekencamera. De camera moet werken als een soort virtuele poller. Je rijdt niet meer tegen een paal aan, maar je loopt tegen een boete aan. Maar een camera valt nauwelijks op. Dus zet je er een bord neer. Maar zeg nou zelf: zo'n miezerig bordje valt toch nauwelijks op?
Om te zorgen dat mensen de camera zien en weten dat ze een boete krijgen als ze doorrijden, moet je je he-le-maal suf communiceren. Dus moet je naast de verkeersborden andere tactieken inzetten. Je kunt bijvoorbeeld waarschuwingsbrieven sturen naar de mensen die in de buurt wonen. Je kunt een persbericht publiceren na het uitdelen van de eerste boete. En je kunt fysieke maatregelen treffen, bijvoorbeeld de hele straat rood verven, zoals in Brussel.
Zijpaadje
Iets heel anders dan de dynamische verkeersafsluitingen (slagboom of poller), zijn de tijdelijke afsluitingen (een paar dagen of weken). Dat kan je doen met hekken en borden, maar daar worden best veel automobilisten boos van. Om die woede te voorkomen kan je kiezen voor een bloembakje op straat. Een voormalige collega van mij noemde dat ooit treffen 'schaamgroen':
De gemeente Amsterdam pakte het iets grootschaliger aan toen een van de belangrijkste verkeersaders tijdelijk werd afgesloten.
Prettig neveneffect van deze plantentactiek is dat de automobilist die moet omkeren meteen ziet waarom de stad de straat heeft afgesloten. Het was een plek met asfalt en uitlaatgassen en lawaai; nu bloeit hier frisse natuur. (En krijgen minder kinderen astma, worden minder mensen en dieren aangereden en krijgen mensen minder gezondheidsklachten door het lawaai - en zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar dat is misschien meer iets voor een ander blog).
