Zoeken in deze blog

30 mei 2014

Zebrapaden: niet alleen de strepen maken verschil tussen wit en zwart



Een zebrapad is strikt genomen geen bord, maar we hanteren bij Bordwatching een ruimhartig bordbegrip. Zeker als er wat bijzonders te melden valt. En dat is er. Want wat blijkt uit een recent onderzoek ? Dat automobilisten aanzienlijk minder snel stoppen voor een zwarte man op een zebrapad dan voor een witte man op diezelfde oversteekplaats. Ai.....

Onderzoekers van Portland State University en de Universiteit van Arizona lieten drie zwarte en drie witte mannen, allemaal twintigers, in identieke kleding oversteken over hetzelfde zebrapad. Observanten noteerden hoe lang het duurde voordat een automobilist hen de ruimte gaf over te steken. 

Het ging om een pilot-studie, met daarmee een relatief beperkt aantal geobserveerde pogingen (n=168). De bevindingen moeten daarom met enige voorzichtigheid worden bekeken. Maar de verschillen waren zodanig groot dat de onderzoekers er toch al over durfden te rapporteren.

De zwarte mannen moesten bijna 30% langer wachten en zagen gemiddeld twee keer zoveel auto's passeren voordat zij over konden steken. In het grotendeels onbewuste afwegingsproces van een automobilist om al dan niet te stoppen lijkt racial bias een rol te spelen. Het was al langer bekend dat  zwarte (en hispanic) mannen in de V.S. een tweemaal zo hoge kans hebben in het verkeer om het leven te komen dan witte mannen, maar spelen mechanismen als dit hierbij (mede) een rol, zo vragen de onderzoekers zich af. In vervolgonderzoek wordt dit nader onderzocht.

De V.S. zijn Nederland niet, laat ik dus voorzichtig zijn met het klakkeloos aannemen dat zich hier hetzelfde verschijnsel voordoet. Maar daar géén rekening mee houden is nog erger. Dus ga ik er voor zorgen dat studenten van Hogeschool Inholland deze proef binnenkort in Nederland gaan herhalen. Ik beloof u daarvan in de kolommen van dit blog verslag te doen.


Met dank aan Willem van Es, die op LinkedIn op dit onderzoek wees.

Bordparticipatie?

Goudseweg, Stolwijk, mei 2014

Jawel, ook in het Nederlandse bordenlandschap is de oprukkende participatiesamenleving steeds meer zichtbaar. Het kopieerapparaat doet daarbij wonderen, zoals hier op de Goudseweg in Stolwijk. Mijn reispartner moest drie keer kijken voordat zij in de gaten had wat met de borden bedoeld werd, maar vermoedelijk had dat meer te maken met de overijverige sommelier van de naastgelegen Polderkeuken dan met de onbegrijpelijkheid van het bord. Het is een persoonlijke variant op het sleetse 'Pas op onze kinderen'. Prima als tijdelijke aandachtvestiger. Voor als automobilisten (of de gemeente) nog even niet willen luisteren. Als er nog even campagne moet worden gevoerd. Je moet wel een enorme hork zijn als je - ondanks Saar, ondanks Luuk - het gaspedaal hier nog eens indrukt. Naar onze mening moet overigens juist aan de kant van de verkeersdeelnemer de participatiesamenleving echt vorm krijgen. Mede-verantwoordelijkheid nemen - hier voor de veiligheid in het verkeer - is immers waar om gaat. Hoe kan je dat beter doen door gewoon wat meer rekening te houden met elkaar? Dan kunnen deze borden tenslotte een andere belangrijke bijdrage leveren aan het sociale domein: als aanmaakhout voor de jaarlijkse buurtbarbecue.